Недела по средбата на Федералните резерви, на која се посочи патот за редовни намалувања на основната камата, почнувајќи можеби уште следниот месец, пазарите се уште реагираат на секој збор на раководителите на ФЕД.
Ова помогна приносите на основните 10-годишни државни хартии од вредност (ДХВ) на САД да паднат под психолошката граница од 2%. Акциите пак се намалија откако инвеститорите почнаа да сфаќаат дека едно намалување на каматата би било резултат на остар пад на економската активност.
Најважниот пазар сепак е валутниот, откако доларот го држи клучот за преминување преку мноштвото политички и економски ризици до крајот на годината, пишува Џон Отерс за Bloomberg.
По состанокот на Банката на федерални резерви, доларот падна во однос на еврото. По говорот на претседателот на огранокот на ФЕД во Сент Луис, Џејмс Булард дека се сомнева дека е потребно намалување на основната каматна стапка од 0,50 процентни поени (што очигледно е пресметано од пазарот), туку поскоро од 0,25 процентни поени, доларот поскапе, но брзо го изгуби освоеното, откако шефот на Федералните резерви, Џером Пауел прокоментира дека растот е фрустрирачки.
Континуираниот пад на профитабилноста на американските ДХВ ги намали стимулациите за поскапување на доларот, откако се намали нивниот „спредот“ спрема европските обврзници.
Цената на златото укажува дека постои притисок за поевтинување на доларот. За разлика од други периоди на пад на каматите во САД, овој е придружуван од зголемената побарувачка на златото, кое поскапе до 6-годишен врв.
Истражување на BCA Research ја нагласува важноста на соодносот помеѓу цените на обврзниците и златото, што ветува дополнителна девалвација на доларот.
Златото продолжува да функционира подобро од државните хартии од вредност, што претставува заканувачки знак за доларот. Причината е едноставна – инвеститорите се загрижени за двојниот дефицит во САД и ќе се насочат кон златото за сметка на доларите.
Сето ова е важно бидејќи евтиниот долар го олеснува животот на речиси сите. Претседателот Доналд Трамп, кој се уште го напаѓа претседателот на ФЕД, Пауел на досега невиден начин, сака послаб долар, за да го намали трговскиот дефицит. Кина исто така, сака послаб долар, бидејќи полесно ќе одолее на повиците за девалвација на сопствената валута.
Послабиот долар го намалува притисокот врз економиите во развој, особено Турција и Аргентина, кои имаат големи доларски кредити, кои треба да бидат исплатени.
Извозниците од еврозоната може да имаат познати проблеми со силното евро, но послабиот долар ги стимулира американските инвеститори да вложуваат повеќе во европските компании и на тој начин да го поддржуваат цените на нивните акции.
Најважниот показател за Трамп е американската берза. Во текот на деценијата по кризата, сите послаби периоди дојдоа кога доларот беше силен. Кога доларот беше ослабен или стабилен, индексот на големите компании S & P 500 се зголемуваше.
На долг рок, доларот не може да девалвира бескрајно. Долар, кој постојано слабее, би значел повисока инфлација и повисоки камати, а тоа најверојатно би се случило само како резултат на сериозен економски пад.
Послабиот долар не е долгорочен одговор на загриженоста за глобалниот раст, но може да го направи многу полесно неговото игнорирање во текот на следните неколку месеци, обезбедувајќи еден последен испад на „бикот пазар“ во САД.
Меѓутоа, ако зголемувањето е главно засновано на намалувањето на валутата, треба да постојат подобри алтернативи. Златото би било директен начин да се оствари профит од слабиот долар.
