Мост на три музички жанрови создаде македонскиот евровизиски претставник Васил Гарванлиев на концертот „Васил” кој вечерва се одржува во Куршумли Ан.
Тој заедно со реномирани македонски музичари и уметници, меѓу кои и женскиот хор Св. Злата Мегленска и сценскиот перформанс од кореографката Сања Шутевска, ќе одржи уште еден концерт на 14-ти септември (четврток) во НУЦК Антон Панов – Струмица со почеток од 20:00 часот, на кој исто така ќе настапи со македонски песни-авторски нови композиции, балкански хитови и класични композиции.
Гарванлиев пред неколку недели допатува од Чикаго, во својата Струмица, а во Охрид имаше впечатлив настап каде ја испеа „Јовано”, преработката на македонската народна песна „Јовано, Јованке”, на фестивалот „Охридски трубадури”. Покрај оваа песна тој ја преработи и „Параходот” која е е половината на македонски, половина на англиски јазик.
Она со што тој е зафатен во моментов во Чикаго е „кросовер” албумот, кој тој го нарекува три во едно: Балканска музика, класична музика и поп-музика.
– Тој спој, тој мост во таа музика ги допира и Американците. Тоа ми е најважно. Албумот го завршив, и најголема желба ми беше да ја почнам турнејата од Македонија. Мојата цел е тоа јадро на македонски музичари да дојдат со мене и светот да ги прифати”, вели поп и оперскиот пејач кој кариерата ја започна со детскиот хит „Марионка”.
Засега, Гарванлиев нема планови да се врати и да живее во Македонија, но вели дека би сакал. Како што појаснува , во Америка живее само од музика, иако за него на почетокот било многу тешко.
– Но, затоа, албумот се заврши. Тоа е убавото во тешкото. Благодарен сум што има прекрасно работно лето. Настапив на стадионот на фудбалскиот клуб „Chikago Fire”, „Soldier Field”, а Карл Џи беше првата пејачка на латино музика која беше земена да биде хедлајнер на Лола Палуза, пеев со неа и имаше 250.000 луѓе. Спроти нас, на другата сцена беше Били Ајлиш. Тоа е неверојатно искуство. Имам неколку прекрасни шанси кои ми се „родија”, буквално кога статусот за работа ми се смени, и можев пак да настапувам. Така што коцките се местат. Да е лесно, не е лесно, но во Америка, тоа е лекција за сите нас, дека трудот и талентот се ценат и се наградуваат. Луѓето сакаат да успеат”, вели Гарванлиев.