Можеби не сте меѓу нив, но всушност, многу кандидати по интервју за работа треба да испратат благодарница до компанијата, односно до регрутерот што ги „ангажирал“.
Некој се откажува, мислејќи дека поради тоа регрутерот ќе добие впечаток дека лицето е желно да ја добие работата, некој има дилема кога е вистинското време – зарем не е прерано? Но, повеќето грешат само во една работа.
Ним им недостасуваат повеќе „лично“ во писмото во кое се заблагодаруваат. И тоа се забележува. Ако напишете универзална благодарница и ја испратите до секоја компанија по интервјуто, бидете сигурни дека искусните ќе го препознаат тоа. Во неа, треба да посочите „конкретни детали“, нешто за што зборувавте само во тоа едно интервју.
Ова значи дека сте биле активни во разговорот и дека внимателно сте го слушале работодавецот. На пример, „благодарам што ми укажавте на некои работи што ги цените во компанијата, како што се …“.
Набројувајќи ги овие работи, му соопштувате на регрутерот дека сте го слушале и ценеле она што го рекол. Едноставно, истите правила не важат во секоја компанија. Она што една компанија го цени, друга не мора да го почитува.
Слично е и кога пишувате мотивациско писмо. Посочете зошто сакате да работите за компанија, што ја прави посебна, како е наведена на пазарот, што цените во таа деловна политика. „Универзален јазик“ е знак дека забавувате и не се трудите доволно за одредена позиција, и тоа е предуслов за губење на шансата да добиете работа каде што целите.
Се разбира, не треба да доаѓате на разговорот неподготвени, но не треба да се однесувате како „робот“.