Државните нафтени компании може да потрошат 400 милијарди долари во следните 10 години на проекти што можат да ги покријат инвестициските трошоци дури и ако светот не ги исполни целите на Парискиот климатски договор, покажуваат истражувањата.
Компаниите можат да инвестираат 1,9 трилиони долари во овие проекти во следните 10 години, што значи дека една десетина од тие инвестиции ќе бидат непрофитабилни ако цената на нафтата не надмине 40 долари за барел, утврди Националниот институт за управување со ресурси (NRGI).
Големите нафтени компании како БП, Тотал и Ројалд Холанд Шел веќе постепено ги намалуваат долгорочните проценки на цената на нафтата, кои сега се движат од 50 до 60 долари за барел. Некои аналитичари веруваат дека ќе бидат помали, во зависност од сценариото за енергетска транзиција.
Резултатот може да ја продлабочи нееднаквоста бидејќи парите може да се инвестираат во здравствена заштита, образование или диверзификација на економијата. Наместо тоа, тоа може да предизвика економска криза, предупредуваат авторите на извештајот.
Многу од овие компании се со седиште во земји каде 280 милиони луѓе живеат под прагот на сиромаштија, додаваат тие.
„Трошењето на државните нафтени компании е коцка со крајно неизвесен исход“, вели Дејвид Манли, виш економски аналитичар во NRGI и коавтор на извештајот „Ризична карта“.
„Инвестициите може да се исплатат, но можат и да го отворат патот за економска криза во земјите во развој и да создадат потреба за државна помош што скапо ќе го чини општеството“, додава Манли.
Последиците за производителите на Блискиот исток, како што е Саудиска Арабија, ќе бидат поблаги бидејќи им треба многу помалку за да ги покријат инвестициските трошоци, но африканските и латиноамериканските земји ќе имаат повеќе проблеми. Мексикански „Пемекс“ и анголски „Сонангол“ веќе имаат големи проблеми со долг.
Ситуацијата дополнително ја влошува воспоставената политика за проширување на бизнисот во многу нафтени компании и недостаток на транспарентност. Во просек, само еден од четири долари приход се враќа на државната каса, открија авторите на извештајот.
Азербејџански „СОКАР“ и нигериски „ННПЦ“ се особено загрижени, посочува НРГИ.
Околу половина од инвестициите на нигериската компанија во нови нафтени проекти може да завршат со загуба во случај на забрзана глобална енергетска транзиција.
Инвестициската политика треба да ја разгледаат и Алжир, Кина, Русија, Индија, Мозамбик, Колумбија и Суринам, се заклучува во извештајот.