Иако помислата за негово завршување може да изгледа како единствено решение, вистината е дека не секоја лоша фаза во бракот мора да значи негов крај.
Чувството на исцрпеност, оддалеченост или преоптовареност од проблеми може да доведе до сомнежи за иднината на врската, но важно е да се препознаат знаците што укажуваат дека бракот можеби сè уште има основа за закрепнување.
Ако некој од овие индикатори е сè уште присутен во врската, можеби вреди да се размисли за борба за бракот, велат брачните терапевти Мери Елен Гогин и Џери Дуберштајн.
1. Сфаќате дека стресот е вистинскиот проблем, а не недостатокот на љубов
Стресот има моќ да го уништи не само здравјето на телото, туку и на врската, велат терапевтите.
„Под притисок, луѓето често реагираат на начини што не се нивниот вообичаен начин – се повлекуваат, молчат, стануваат депресивни или претерано реагираат. Почнуваат да се занемаруваат себеси или да се свртуваат кон штетни навики. Иако овие реакции можат да бидат катастрофални, тие не мора да значат дека бракот нема шанси. Ако вие и вашиот партнер можете да научите подобро да го управувате стресот и да се оддалечите од него за момент, комуникацијата би можела значително да се подобри“, истакнуваат тие за YourTango.
2. Сè уште се почитувате едни со други
Почитувањето е клучна компонента на здрава врска. Ако сè уште постои, дури и во најтешките моменти, тоа укажува на постоење на основа за емпатија, доверба и подготвеност за соработка. „Во споредба со врските каде што преовладува презир, почитта е силен знак дека сè уште има нешто врз што да се гради“, велат Гогин и Дуберштајн.
3. Заедно одгледувате деца и добро се справувате со тоа
Освен во случаите кога се присутни насилство, зависност или длабок презир, важно е да се погледне пошироката слика.
„Ако вашите деца се среќни, имате добар однос со нив и функционирате како родителски тим, вашата моментална несреќа може да произлегува од недостаток на време и внимание еден за друг. Имајте на ум дека разводот длабоко влијае на децата – и дека можете да останете поврзани преку заедничко родителство дури и по раскинувањето“, забележуваат терапевтите.
4. И двајцата сте спремни да вложите труд
Односите најдобро функционираат кога двете страни се активно вклучени. Сепак, дури и кога само едно лице почнува да работи на себе за доброто на врската, бракот сепак може да преживее.
„Подготвеноста да се направи првиот чекор, да се побара помош или да се промени однесувањето покажува дека има надеж. Ако двајцата се спремни да вложат труд, тоа е моќен поттик за кој вреди да се борите“, заклучуваат Гогин и Дуберштајн.