До 2030 година, дополнителни 11 милиони здравствени и работници за долгорочна нега ќе бидат потребни во ЕУ за да се исполнат барањата на населението кое старее, се вели во извештајот објавен од Заедничкиот истражувачки центар на Европската комисија во четвртокот.
Голем дел од потребата за ваква работна сила сега се обезбедува од домашните системи за образование и обука, но миграцијата и мобилноста на трудот во рамките на ЕУ играат сè поголема улога. Во 2018 година, скоро два милиони здравствени и работници за долгорочна нега не се родени во земјата каде што работат.
„Европа е континент кој старее и мора да се подготви за зголемената побарувачка на работна сила за долгорочна нега. Наш заеднички предизвик ќе биде да обезбедиме прифатлива, квалитетна долгорочна нега и соодветна работна сила“, рече Дубравка Чуица, потпретседател на Комисијата за демократија и демографија.
Иако бројот на странски работници во долготрајна грижа и здравствена заштита порасна во ЕУ во последните неколку години, достигнувајќи 13,2 проценти од вкупната работна сила во секторот, овој раст е значително помал отколку во Велика Британија или САД. Покрај тоа, овој раст не е рамномерно распореден во ЕУ, со тоа што две третини работат во само пет земји-членки Германија, Италија, Шведска, Франција и Шпанија.
Извештајот идентификува неколку предизвици кои, доколку се решат, можат да помогнат во поттикнувањето на мобилноста и да се ослободи целосниот потенцијал на миграција од трети земји за да се ублажат притисоците од недостаток на работна сила во овие сектори.
Авторите на извештајот препорачуваат да се интегрираат тековните канали за миграција на работна сила со поконкретни размислувања за здравствените и долгорочните системи за нега, што може да ја поттикне миграцијата во двете насоки, носејќи придобивки за двете земји на потекло и дестинација.