Рускиот претседател Владимир Путин смета дека пандемијата на коронавирусот е сериозен глобален предизвик што се заканува на натамошно зголемување на социјалното раслојување, продлабочување на нееднаквиот економски развој меѓу земјите, зголемување на сиромаштијата и предупредува на ограничениот опсег на класичните методи на економски стимул.
Традиционалните механизми на економски стимули преку акумулација на заеми ги достигнаа своите граници и доведуваат до континуирано зголемување на социјалното раслојување, рече Путин во обраќањето преку Интернет на Светскиот економски форум во Давос, каде учествува за прв пат во последните 12 години.
– Посткризното закрепнување е предизвик. Додека овој проблем лесно можеше да се реши пред 20-30 години со стимулативна макроекономска политика, тие механизми веќе ги достигнаа своите граници, тие не ја вршат својата работа, нивните ресурси всушност се исцрпени – рече тој.
Стимулирањето на економијата со зголемување на приватните заеми, објаснува тој, станува „суштински невозможно, додека квантитативното олеснување само го надувува меурот на финансиската вредност на средствата и доведува до понатамошно социјално и економско раслојување“.
Шефот на руската држава оцени дека растот на „социјалната нееднаквост е позастапена во развиените отколку во земјите во развој“, посочувајќи во тој контекст дека во претходната фаза на развој на глобалната економија најголем дел од приходите во развиените економии припаѓале на еден процент на населението.
– Поточно, приходите на повеќе од половина од граѓаните во одредени развиени економии стагнираа реално во последните 30 години, додека трошоците за образование и здравствени услуги се зголемија тројно. Милиони луѓе, дури и во богатите земји, повеќе не гледаат изгледи за зголемување на своите приходи, а во исто време се соочуваат со проблем како да го зачуваат своето здравје, како да обезбедат висококвалитетно образование – рече Путин.
Во таа насока, тој го издвои проблемот со сиромаштијата како негова основна задача.
– Според проценките на Светска банка, во Кина, на пример, бројот на луѓе со пониски примања се намали од 1,1 милијарда во 1990 година на помалку од 300 милиони во последните години. Тоа е дефинитивно успех на Кина. Во Русија, бројот падна од 64 милиони во 1999 година на околу пет милиони. Ние го сметаме тоа за напредокот на нашата земја по ова најважно прашање – посочи Путин.
Тој исто така оцени дека понатамошниот развој на глобалната економија ќе зависи од зголемувањето на улогата на државата, истакнувајќи дека Русија тоа ќе го стори во наредните години.
Рускиот лидер изјави дека глобалните институции не секогаш одат во чекор со новите предизвици, но и дека тоа не дава основа за нивно напуштање без да предложи нови форми што би ги замениле.
– Ние мора да ги зајакнеме и развиваме универзалните институции кои имаат посебна одговорност да одржуваат стабилност и безбедност во светот, како и да развиваат правила на однесување во глобалната економија и трговија. Јас многу пати реков дека многу од овие организации минуваат низ тежок период. Овие институции се појавија во различни периоди и може да биде тешко објективно да одговорат на тековните предизвици. Сепак, сакам да истакнам дека ова не е причина да ги напуштиме без да предложам ништо – истакна тој.
Според Путин, развојот на нови и дополнителни форми на соработка е од витално значење.
– Тука зборувам за феноменот на мултилатерализам. Може да се толкува поинаку, или како туркање на нечии интереси и давање легитимитет на еднострани активности каде што другите немаат ништо друго освен да климаат со главата за одобрување, или тоа е вистинско обединување на напорите на суверените држави да решат одредени проблеми за поголемо добро – отенцираше Путин.
Тој се осврна и на зголемената важност на дигиталните гиганти во светот, кои, како што вели, де факто се натпреваруваат со државата.
– Само што видовме во САД дека границите на дејствување на дигиталните гиганти се избришани. Тие се обидуваат грубо, според нивна дискреција, да управуваат со општеството – рече Путин.
На крајот, претседателот на Русија го спомена и проблемот со зголемувањето на јазот помеѓу реалната и виртуелната економија, што, смета тој, може да доведе до непредвидливи последици.