Како Porsche, Lamborghini и Aston Martin пред него – и сите други мејнстрим производители – Ferrari влегува во бизнисот со теренци, пишува „The New York Times“.
Purosangue (чистокрвно од италијански јазик) не се очекува пред 2022 година. Но, традиционалистите во автомобилската средина веќе крцкаат заби. Тие не мислат дека Ferrari, високо во автомобилскиот свет, треба да се „витка“ за да брка потрошувачки каприци од Америка до Кина. Ова е компанија чии спортски автомобили се толку ексклузивни што тие честопати ја зголемуваат вредноста во моментот кога ќе бидат изнесени од фабриката – кога нивниот нов сопственик е внимателно проверен од Ferrari и дилерите на компанијата и ќе добие дозвола за купување. Овој процес изгледа како византиски и мистериозен како и публиката, со друга италијанска икона, чија адреса е Ватикан, а не Маранело.
Класично Ferrari чини колку што е неговата тежина во акциите на Tesla, а митскиот 250 GTO е најскапиот автомобил во историјата. Модел од 1963 година – еден од 39 – беше продаден за 70 милиони долари во 2018 година. Истата година, друг модел од 1962 година го смени сопственикот за 48,4 милиони долари.
Автомобилите на Ferrari стануваат класици со причина. Но, за компанијата да остане во живот во 2021 година, потребни се промени. И додека производителот не влегува во мејнстрим на кој било начин, опсегот што се шири сугерира дека компанијата е подготвена да се прилагоди.
Со децении, Ferrari ја следеше мисијата поставена од Енцо Ферари. Менаџерите секогаш прво се прашуваат: „Што би направил Енцо?“ И потоа постапуваат. Тој честопати велел дека компанијата треба да произведува помалку автомобили отколку што може да продава. Што друго рекол тој? „Никогаш, никогаш нема да произведам автомобил со четири врати“. А SUV модел би бил едноставно незамислив.
Меѓу фанатичните аукции за класичните модели и жестоката борба за пристап до новите, ќе се помисли дека Ferrari сака да го задржи својот имиџ. Но, Енрико Галиера, главен директор за маркетинг на компанијата, вели дека „претерано“ долгите листи на чекање значат дека Ferrari треба да го прошири својот опсег и да земе „поинклузивен“ пристап.
„Искрено, не сакаме да го задржиме мало семејството Ferrari“, рече тој.
Идеално, „повеќе луѓе ќе можат да уживаат во емоциите на Ferrari – не само да поседуваат автомобили, туку да бидат дел од нешто посебно“.
Потег во оваа насока е Ferrari Roma. Не само затоа што е „едвај“ 222.620 УСД, туку и затоа што е попрактично со четири седишта, повеќе простор за багаж и поискусна суспензија.
Друг нов модел, SF90 Stradale, ќе треба да и помогне на компанијата да одговори на предизвиците со кои се соочува секој производител на спортски автомобили. Првиот „plug-in“ хибрид на компанијата е наследник на хибридот LaFerrari.
Stradale е најбрзиот автомобил во историјата на Ferrari (со дозвола за возење по јавни патишта) и има 986 КС. и три електрични мотори кои ќе помогнат да се намалат емисиите од бензинскиот V8.
Purosangue, на хартија, ќе биде најатрактивниот модел за масите. И како таков, според Галиера, неговата изведба ќе биде меѓу најголемите предизвици во историјата на компанијата.