Намалувањето на емисиите ќе бара огромни инвестиции во екстракција на минерали и метали потребни за електрификација и складирање на енергија, а енергетската транзиција ќе ја промени геополитичката карта на светот.
Побарувачката за минерали, вклучувајќи графит, литиум и кобалт, може да се зголеми за четири пати до 2050 година за да се задоволи зголемената потреба за употреба на геотермална и ветерна и соларна енергија, како и складирање на енергија, пресмета Светска банка во извештајот од 2020 година.
Банката проценува дека за енергетска транзиција ќе бидат потребни повеќе од три милијарди тони метали и минерали.
Металите како никел и кобалт се клучни суровини за секторот на батерии, објаснуваат раководителите на компанијата. Побарувачката за бакар ќе расте, за возврат, поради производството на цевки и жици за електрификација, додаваат тие.
„Гледаме дека употребата на електрични возила, ветерници и фотоволтаични системи бара до пет пати поголема количина на бакар. Не можете да притиснете копче и да произведувате повеќе бакар“, рече Џереми Веир, извршен директор на „Трафигура“.
Развојот на рудниците за бакар, рече тој, може да трае помеѓу пет и 10 години, создавајќи притисок врз достапните резерви на бакар. Тоа значи „значителен дефицит на снабдување“ на тие метали, рече Веир.
Во февруари, цените на бакарот на Лондонската берза за метали го достигнаа највисокото ниво од август 2011 година.
Нова геополитичка карта
Потребни огромни количини на бакар, исто така, може да ја сменат геополитичката мапа на светот, рече глобалниот истражувач на стоки и глобални инвестиции, лидерот на „Голдман Сакс“, Џеф Кари.
Големите производители на бакар, како што е Чиле, би можеле да преземат улога слична на таа што денес ја има Саудиска Арабија во нафтената индустрија, додава Кари.
Земјите како Демократска Република Конго, пак, би можеле да станат клучни снабдувачи и покрај нестабилните влади кои вклучуваат високо ниво на ризик, како што е случајот со Венецуела при денешното производство на нафта, објаснува тој.
САД се еден од водечките светски производители на бакар, но предизвик може да биде планот на кабинетот на претседателот Џо Бајден да наметне усогласување со тековните еколошки стандарди, наместо строгите контроли на кои се подложени рудниците за јаглен.
Бајден не ја исклучува можноста за издавање дозволи за нови рудници на земјиште во сопственост на федералната влада, велат извори, но тој нема да и даде отворени раце на индустријата за да копа каде што сака.
„Живееме во свет заснован на технологија. Досега, ние ги сметавме само нафтените компании како конкуренти. Сега многу од нив се наши партнери, а нашите конкуренти се други сектори“, рече Роберто Кастело Бранко, извршен директор на бразилскиот нафтен гигант „Петробрас“.